Podziel uczestników na cztery grupy i rozdaj im pocięte fragmenty karty pracy „Koszyk zakupów”. Poproś, by przy użyciu kalkulatorów (mogą skorzystać z tych w telefonie) wykonali polecenia w niej zawarte.
Kiedy grupy skończą, zapisz na tablicy policzone przez nich ceny poszczególnych „koszyków” i przyporządkuj im lata, w których były kupowane.
Zapytaj:
• W którym roku zakupy były najtańsze, a w którym najdroższe?
• Czy widzicie w zapisanych na tablicy wynikach jakąś prawidłowość?

Zapisz na tablicy hasło: SIŁA NABYWCZA PIENIĄDZA. Zapytaj uczestników
i uczestniczki, jak rozumieją jego znaczenie. Jeżeli nie padnie to z grupy, wytłumacz, że siła nabywcza określa, ile dóbr i usług można nabyć za daną jednostkę pieniądza. Zauważ, że w każdym z analizowanych przez grupy lat siła nabywcza pieniądza była trochę inna – suma, która w 2009 roku wystarczyła na zakupy, w 2012 okazała się za mała.
Zapytaj:
• Czy wiecie, jakie zjawisko odpowiada za ten ciągły wzrost cen?
Powiedz, że zjawisko to nazywa się INFLACJĄ. Na podstawie zamieszczonego pod lekcją słowniczka i rozdziału „Inflacja” podręcznika „Wolna przedsiębiorczość” wytłumacz jego znaczenie. Możesz ją porównać do siły, która stopniowo zabiera nam z portfela niewielką sumę pieniędzy: 100 zł w 2009 roku znaczyło co innego niż w 2012, bo mogliśmy za nie kupić mniej niż kilka lat wcześniej. Powiedz, że inflacja jest tożsama ze spadkiem siły nabywczej pieniądza.
Koniecznie doprecyzuj, że w procesie inflacji chodzi o ciągły wzrost wszystkich cen (ceny spoza zamieszczonej w karcie pracy tabelki także się zmieniały). Dodaj, że wysokość inflacji, na podstawie specjalnych indeksów, na które składają się różne towary i usługi, liczy Główny Urząd Statystyczny .
Następnie do zapisanych na tablicy obliczeń dopisz wyrażoną w procentach inflację dla poszczególnych lat:
2009 – 3,4 proc.
2010 – 2,6 proc.
2011 – 4,3 proc.
2012 – 3,7 proc.

Zapytaj:
• Co oznaczają te procenty?
Zauważ, że ceny produktów z tabelki były wyższe od tych z roku poprzedniego właśnie o tyle procent, ile wskazuje inflacja.
Zadaj kolejne pytania:
• Czy sądzicie, że ceny wszystkich produktów zmieniają się w takim samym tempie?
• Od czego zależy, które towary i usługi zdrożeją bardziej, a które mniej?
Powiedz, że główną przyczyną powstawania inflacji jest wytwarzanie pieniędzy
i elektronicznych środków płatniczych przez banki. Im więcej ich znajdzie się w rękach konsumentów, tym więcej będą oni kupować. A im więcej kupują danych towarów, tym bardziej ich ceny rosną. Jako przykład możesz podać kredyty mieszkaniowe: im więcej ich banki oferują, tym wyższe są ceny mieszkań. Zauważ, że inflacja ma charakter redystrybucyjny: w związku z tym, że poszczególne produkty drożeją w różnym tempie, nie wszyscy tracą na niej w równy sposób, a niektórzy nawet zyskują.

Poproś uczestników i uczestniczki, by z powrotem usiedli w grupach z pierwszego ćwiczenia. Każdej z nich rozdaj wykres zamieszczony w karcie pracy „Inflacja w Polsce”. Poproś o przyjrzenie się wykresowi i odpowiedź na zamieszczone pod nim pytania.
Wspólnie zweryfikujcie odpowiedzi na forum.

Poproś uczestników i uczestniczki, żeby na podstawie tego, czego dowiedzieli się podczas lekcji i własnych refleksji, spróbowali wymienić skutki inflacji w codziennym życiu. Zwróć uwagę na to, że jeżeli pensje nie wzrastają, z roku na rok ludzie mają w portfelach mniej pieniędzy (choć kwoty są takie same, faktycznie zmienia się siła nabywcza pieniądza).
Podsumuj, że inflacja jest zjawiskiem, którego skali nie da się przewidzieć i jako takie zaburza gospodarczą stabilność i utrudnia przedsiębiorcom przewidywanie warunków rynkowych.