Podziel uczestników na 4 grupy (3 grupy rozbitków i jedna – sprzedawców). Rozdaj grupom odpowiadające im instrukcje z karty pracy "Wyspa" i poproś o wykonanie zadania.
Kiedy skończą, poproś uczestników i uczestniczki o zaprezentowanie ich wyborów.
Następnie zadaj pytania:
• Czy trudno było wam w grupie podjąć decyzję dotyczącą zakupów? Dlaczego?
• Dlaczego podejmowaliście takie, a nie inne wybory? Jakie motywacje i potrzeby za nimi stały?
• Co zyskaliście dzięki swoim wyborom?
• A co straciliście? Czy tego żałujecie?
• Czy można powiedzieć, że wybór którejś grupy jest lepszy, a innej gorszy?

Zauważ, że za każdym z wyborów stały potrzeby różnych członków grupy. Żeby podjąć decyzję, czasem ktoś musiał zrezygnować ze swojej potrzeby lub pragnienia (np. ktoś chciał polecieć helikopterem, ale po uwzględnieniu kosztów noclegów i wyżywienia nie starczyło na to pieniędzy). Powiedz, że wybór każdej z grup jest wynikiem uwzględniania potrzeb wszystkich jej członków i jako taki nie jest ani lepszy ani gorszy od innych.
Podsumowując ćwiczenie, powiedz, że przed chwilą uczestnicy i uczestniczki dokonali ANALIZY EKONOMICZNEJ. Dotyczyła ona wymyślonej sytuacji, w której się znaleźli. Zapytaj:
• Czy możecie przytoczyć sytuacje z własnego życia, które wymagały podobnej analizy (mieliście ograniczone zasoby i musieliście podjąć decyzję, na co je przeznaczyć)?
Zwróć uwagę także na przykłady niezwiązane z finansami (np. z zasobem czasu albo w ogóle z wyborami, których dokonują uczestnicy i uczestniczki). Zapytaj o skutki tych wyborów:
• Co dzięki tym wyborom zyskaliście, a co straciliście?

Zapisz na tablicy hasło EKONOMIA i zapytaj, z czym się kojarzy uczestnikom
i uczestniczkom.
Odwołując się do poprzedniego ćwiczenia, zauważ, że ekonomia to przede wszystkim nauka o decyzjach i wyborach ludzi. Różne modele ekonomiczne to teoretyczne pomysły na opisanie preferencji oraz zachowań ludzkich mających na celu zaspokajanie potrzeb. Zauważ także, że ekonomia milczy w temacie moralności: nie poucza, że któreś potrzeby są dobre czy złe, nie wskazuje, które cele są rozsądne, ani do czego powinien dążyć człowiek. Możesz także odnieść się do początkowego ćwiczenia: niektórzy dążyli do tego, by jak najlepiej wypocząć, inni – by jak najszybciej poinformować bliskich, gdzie są, a jeszcze inni mogli chcieć spełnić swoje marzenia. Zauważ, że z punktu widzenia ekonomii żaden z tych celów nie jest zły ani niewłaściwy.

Następnie zapisz pojęcie RZADKOŚĆ. Pod spodem zapisz dwa dodatkowe hasła: POTRZEBY i ZASOBY. Zapytaj:
• Czego mieliście więcej jako ludzie, którzy znaleźli się na wyspie: potrzeb czy zasobów?
Na podstawie tego, co uczestnicy i uczestnicy mówili po ćwiczeniu, zauważ, że potrzeb mieli bardzo dużo (jedzenie, spanie, odpoczynek, przyjemne spędzenie czasu, powrót to domu, kontakt z bliskimi), ale mało zasobów (100 $).
Powiedz, że sytuacja, w której mamy więcej potrzeb niż zasobów to sytuacja, z którą spotykamy się codziennie (możesz podać przykłady z życia, nie tylko związane z pieniędzmi, ale np. te z czasem lub zasobami materialnymi: mamy tylko jedno popołudnie, w czasie którego albo nauczymy się do klasówki, albo pójdziemy do kina; mamy w domu jeden komputer i kilku chętnych do skorzystania itp.). Następnie zauważ, że taką sytuację
w ekonomii nazywa się RZADKOŚCIĄ.
Zadaj pytanie:
• Co się dzieje, kiedy wybierzemy jedną z opcji? Jakie są tego konsekwencje?
Zauważ, że w momencie wyboru coś zyskujemy, ale też tracimy coś innego. Powiedz, że te opcje, których nie wybierzemy, nazywamy w ekonomii KOSZTEM ALTERNATYWNYM. Poproś uczestników, żeby na chwilę wrócili do momentu podjęcia decyzji w ćwiczeniu. Zapytaj:
• Jakie alternatywy dla waszych decyzji widzieliście?
Zauważ, że opcje, których nie wybrali możemy nazwać kosztami alternatywnymi. Kiedy jednak podjęliśmy już jakąś decyzję i dokonaliśmy konkretnego wyboru, to wartość przeznaczonych na wybrany przez nas cel zasobów nazywamy kosztem utopionym. Na podstawie SŁOWNICZKA i rozdziału z podręcznika „Rzadkość i koszt alternatywy” wytłumacz pojęcia KOSZT ALTERNATYWNY i KOSZT UTOPIONY.

Rozdaj uczestnikom i uczestniczkom kartki i długopisy. Poproś, żeby każda osoba opisała na kartce jeden wybór, przed którym teraz stoi. Jeżeli grupa tego potrzebuje, możesz podać przykłady: wybór kierunku studiów, przedmiotów zdawanych na maturze, sposoby spędzenia wakacji, wydania kieszonkowego itp. Zaznacz, że kartek nie będzie trzeba nikomu pokazywać. Następnie poproś, żeby na tej samej kartce dopisać trzy możliwe/hipotetyczne rozwiązania i zaznaczyć jedno, ku któremu najbardziej się skłaniają.
Zapytaj, czy ktoś chciałby się podzielić tym, co napisał. Zauważ, że rozwiązania, które są rozważane, a nie wybierane, to koszt alternatywny.
Zapytaj:
• Czy trudno było wam dokonać wyboru?
• Czy jakieś przeszłe zdarzenia i decyzje miały na niego wpływ?
Na koniec zauważ, że w naszym życiu wszystko jest rzadkie, bo zazwyczaj mamy więcej potrzeb i pragnień niż zasobów. Powiedz, że właśnie ten fakt jest punktem wyjścia rozważań ekonomicznych, a istniejące modele ekonomiczne są właśnie próbą opisania wyborów
i preferencji ludzkich.