Odsuń ławki na boki. Poproś uczestników, by stanęli w kręgu w formie kolejki z prawym ramieniem zwróconym do środka. Powiedz, że za chwilę spróbują doświadczyć, czym jest równowaga.
Niech uczestnicy i uczestniczki zacieśnią krąg tak, aby stykać się z osobą stojącą z przodu i z tyłu, a potem niech chwycą w talii osobę stojącą przed nimi. Kiedy wszyscy będą gotowi, poproś, by jednocześnie zginali kolana do momentu, kiedy poczują, że opierają się na kolanach osoby stojącej z tyłu. Doprowadź grupę do momentu, kiedy osoby podtrzymują się wzajemnie. Następnie poproś, by każdy zrobił 10 kroków do przodu.
Jeżeli nie uda się to za pierwszym razem, możesz powtórzyć doświadczenie.
W ćwiczeniu nie chodzi jednak o to, żeby się udało – jego celem jest DOŚWIADCZENIE STANU RÓWNOWAGI lub jej braku. Niezależnie więc od tego, czy grupa przewróciła się, czy wykonała zadanie, przejdź do omówienia.
Zapytaj uczestników i uczestniczki:
• Jak czuliście się wykonując to zadanie?
• Co było potrzebne do tego, żeby wykonać je prawidłowo?
• Co sprawiło, że udało wam się wykonać ćwiczenie? (lub: Co sprawiło, że nie udało się go wykonać?)
• Czy gdybyście wykonywali je następnym razem, coś byście udoskonalili?
• Czy trudno jest zachować równowagę w tak dużej grupie?

Powiedz uczestnikom i uczestniczkom, że za chwilę spróbujecie wyciągnąć wnioski z poprzedniego ćwiczenia po to, żeby potem wykorzystać je przy mówieniu o równowadze ekonomicznej.
Zapytaj:
• Co pomaga utrzymać równowagę?
Zapisuj odpowiedzi z grupy. Mogą się pojawiać takie pomysły, jak współpraca, zaufanie, uważne obserwowanie innych, działanie według planu itp.
Zauważ, że równowagę mogą wspomagać także różne „podpórki” – gdybyś podłożył/-a pod kolana uczestników i uczestniczek krzesła, z pewnością by nie upadli, ale nie mogliby też pójść do przodu.
Następnie przenieś metaforę równowagi na grunt ekonomiczny, tłumacząc znaczenie pojęcia RÓWNOWAGA RYNKOWA (możesz zapisać je na tablicy). Powiedz, że tak jak w doświadczeniu uczestnicy i uczestnicy musieli się obserwować i reagować na swoje ruchy, żeby osiągnąć równowagę, tak przedsiębiorcy i konsumenci obserwują się nawzajem i reagują na swoje zachowania. Jeżeli prowadziłeś/aś z tą grupę lekcję „Popyt i podaż”, nawiąż do niej. Jeżeli nie, wytłumacz w skrócie, jak działa mechanizm popytu i podaży: jeżeli jest więcej chętnych na jakiś produkt, producenci zwiększają jego cenę, a wtedy z kolei pojawia się większa konkurencja (inni producenci widząc, że sprzedawanie tego produktu się opłaca, przerzucają swoje siły na jego produkcję), a to z kolei obniża cenę. Jeżeli natomiast mniej klientów jest zainteresowanych jakimś produktem, producenci muszą zmniejszyć jego cenę, jeżeli chcą go sprzedać.
W ten sposób – obserwując się wzajemnie i reagując na swoje ruchy – producenci i konsumenci dążą do zachowania RÓWNOWAGI RYNKOWEJ.
Nawiązując do pierwszego ćwiczenia, zwróć uwagę, że utrzymywanie równowagi jest ciągłym, dynamicznym procesem, w którym trudno przewidzieć, co zdarzy się za chwilę. Pojawiają się więc pomysły, by zamiast zdawać się na niepewny proces, wprowadzić „podpórki”, które odgórnie uregulują rynek.
Powiedz, że częstym pomysłem na uregulowanie rynku jest wprowadzanie przez państwa CENY MINIMALNEJ i CENY MAKSYMALNEJ. Na postawie słownika wytłumacz znaczenie tych pojęć. Następnie powiedz, że za chwilę w małych grupach uczestnicy i uczestniczki zastanowią się, jakie skutki dla gospodarki może mieć wprowadzenie takich cen.

Podziel uczestników i uczestniczki na 5 grup. Każdej z nich rozdaj przyporządkowany jej, pocięty fragment karty pracy „Cena maksymalna i minimalna”. Daj czas na zapoznanie się
z przykładami i odpowiedzi na pytania.
Następnie poproś o zaprezentowanie odpowiedzi na forum.
Podsumuj, przedstawiając najważniejsze skutki wprowadzenia ceny maksymalnej (produkty są w NIEDOBORZE, rozwija się „czarny rynek”, producentom nie opłaca się produkować i wprowadzać innowacji) i minimalnej (produkty są w NADWYŻCE, produkty słabszej jakości kosztują tyle, co droższe, producenci tańszych produktów plajtują).
Zauważ, że w obu przypadkach ogranicza się przedsiębiorcom możliwość konkurowania na rynku. Powiedz, że takie regulacje – podobnie jak podpórki, które pomagają utrzymać równowagę – mogą sprawiać pozory, że równowaga ta jest zachowana. W rzeczywistości jednak są ingerencją w dynamiczny proces. Mogą także utrudniać przedsiębiorcom rozwój
i w wielu przypadkach niekorzystnie wpływać na konsumentów.
Na koniec zapytaj:
• Jakie mogą być motywacje państw do wprowadzania cen minimalnych?
• Co, jako konsumenci, sądzicie o regulowaniu cen przez państwo?
• Czy sądzicie, że są sytuacje, w których jest to potrzebne, czy nie?
• Czy możecie podać przykłady, jak takie regulacje miałyby wpływ na wasze życie?