Podziel uczestników na 6-7-osobowe grupy. Przed lekcją wydrukuj schematy z karty pracy „Samoloty i psy” w ilości odpowiadającej liczbie grup. Każdej grupie rozdaj wydrukowane schematy, ilustrujące, jak wykonać samolot i psa. Daj instrukcję: „Zadaniem każdej z grup jest stworzenie jak największej ilości samolotów i psów w ciągu 15 minut”. Po zakończonym zadaniu poproś każdą z grup o policzenie, ile samolotów, a ile psów udało jej się zrobić. Poproś także, żeby grupy zaprezentowały swoje „produkty” na forum.
Zapytaj poszczególne grupy:
• Jaką strategię przyjęliście na wykonanie zadania?
• Czy zdecydowaliście się podział pracy? Dlaczego?
• Jak przebiegała praca? Czy można wyróżnić jakieś etapy wykonania zadania?
• Czy okazało się, że ktoś jest w czymś szczególnie dobry?
Zwróć uwagę na to, jakie strategie przyjęły poszczególne grupy: czy część osób wykonywała samoloty, a druga część psy? Czy raczej poszczególni uczestnicy i uczestniczki odpowiedzialni byli za poszczególne etapy (np. zaginanie papieru, robienie uszu, testowanie samolotów itp.)? Czy raczej każdy pracował indywidualnie, składając jednocześnie samoloty i psy?
Zapytaj:
• Czy sądzicie, że podział pracy może mieć wpływ na efektywność? Czy było to widoczne w przebiegu ćwiczenia?

Powiedz, że z podziałem pracy wiąże się pewna teoria ekonomiczna. Zapisz na tablicy hasło PRZEWAGA KOMPARATYWNA. Zapytaj uczestników i uczestniczki, jakie mają z nim skojarzenia i czy wcześniej się z nim spotkali. Jeżeli nie znają tego pojęcia, na podstawie rozdziału „Podział pracy” podręcznika wytłumacz, czym jest przewaga komparatywna (lub wytłumacz na podstawie krótkiego filmu: https://www.youtube.com/watch?v=B8U3ruH8MF0)
Powiedz, że teoria ta wyjaśnia, że podział pracy praktycznie zawsze i wszędzie się opłaca. Nawet jeżeli wyobrazimy sobie państwo, które taniej produkuje wszystkie możliwe produkty, to i tak będzie mu się opłacało importować niektóre towary z zagranicy.
Dopytaj uczestników, czy rozumieją tę zasadę. Powiedz także, że w następnym ćwiczeniu dowiemy się, jak ta zasada działa w praktyce.

Podziel uczestników na 4 grupy (możesz utrzymać podział z ćwiczenia 1). Każdej grupie daj jedno pytanie z karty pracy „Koszty komparatywne” . Poproś o przeczytanie pytań i przygotowanie odpowiedzi/hipotez, które następnie grupy przedstawią na forum.
Kiedy omówicie wszystkie przykłady, zapytaj:
• W jaki sposób bogacenie się jednych ludzi wpływa także na to, że innym wiedzie się lepiej finansowo?
Powiedz, że sytuację, kiedy tak się dzieje, tłumaczy właśnie teoria kosztów komparatywnych. Osoby, które są w czymś dobre, zlecają pracę innym po to, żeby móc się rozwijać w swoim zawodzie. Im są w nim bardziej produktywne, tym więcej są w stanie zapłacić tym, którzy wykonują za nich daną pracę, pozwalając tym samym spędzać czas bardziej efektywnie.
Nawiązując do przeczytanych w poprzednim ćwiczeniu pytań, zapytaj:
• Czy wyobrażacie sobie sytuację, w której jednak szefowa restauracji myje samochód sama, a prezes dużej firmy gotuje codziennie obiady w domu? Kiedy jest to możliwe?
Jeżeli nie padnie z grupy, zauważ, że taka sytuacja może się zdarzyć, jeżeli dla tych osób ważne są inne powody oprócz finansowych (np. szefową restauracji relaksuje mycie auta, prezes jest zwolennikiem zdrowego żywienia i woli gotować sam, bo jest to dla niego ważniejsze niż pieniądze, które mógłby zarobić w tym czasie).
Podsumowując, zwróć uwagę, że ludzie w swoich wyborach kierują się nie tylko motywacjami finansowymi, ale także innymi wartościami.
Na koniec, nawiązując do pierwszego ćwiczenia, zapytaj:
• Czy podział pracy funkcjonuje też w waszym życiu – rodzinnym, klasowym, szkolnym?
• Czy przewaga komparatywna też ma zastosowanie w codzienności? W jakich sytuacjach?
• Jakie macie pomysły na wykorzystanie „podziału pracy” w waszym życiu?
Zachęć do wymieniania sytuacji z codziennego życia. Na koniec zauważ, że podział pracy jest zjawiskiem, które zauważamy ( i które jest opłacalne) zarówno w makro-, jak i mikroskali (handel międzynarodowy, współpraca w rodzinie, w klasie).